Μπήκε ο Μάρτιος λοιπόν και μαζί με τις κρύες μέρες του, έφερε και την παγκόσμια μέρα της ποίησης!!! Το γνωρίζατε αυτό? Ούτε εμείς, αλλά τα λυκόπουλα τώρα πια το ξέρουν, γιατί το πρωί της Κυριακής βοηθήσανε τον θεό Πάνα να βρει την έμπνευσή του!!! Χμμμ… Περίεργο ε? Ε, ας τα πάρουμε από την αρχή για να καταλάβετε. Ο Πάνας είχε χάσει την έμπνευσή του και ζήτησε τη βοήθεια της κα Ποίησης για να τη βρει. Η κα Ποίηση όμως, ψάχνει κι αυτή απεγνωσμένα το ποίημα «ΑΝ» του R. Kipling, γιατί ο αέρας του Μαρτίου της πέταξε όλα τα χαρτιά που είχε στο γραφείο της και αυτό το ποίημα είναι το μόνο που έλειπε.
Η κα Ποίηση όμως για να βοηθήσει τον Πάνα αλλά και να βρει λύση στο πρόβλημα της ζήτησε τη βοήθειά μας! Για να το καταφέρουμε όμως αυτό, έπρεπε να επισκεφτούμε κι όλες τις άλλες τέχνες που βρισκόντουσαν στην Τεχνούπολη! Ξεκινήσαμε όλοι μαζί λοιπόν να πάμε στην Τεχνούπολη για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε τον φίλο μας τον Πάνα, αλλά και την κα Ποίηση! Η Τεχνούπολη, μην νομίζετε ότι είναι μακριά. Όοοχιι! Είναι ακριβώς κάτω από την πλατεία Κυψέλης και κάποιοι την λένε κάπως αλλιώς, σταθείτε να θυμηθώ….. Φωκίωνος Νέγρη νομίζω την ονομάζουν!
Έπρεπε λοιπόν, να περάσουμε από όλες τις Τέχνες για να πάρουμε από κάθε μια ένα κομμάτι από ένα ποίημα, του οποίου οι στροφές ξεκινάγανε με την λέξη ΑΝ… Τι περίεργο…? Στην Τεχνούπολη λοιπόν, επισκεφτήκαμε την Κα Ζωγραφική, η οποία μας ζήτησε να μετατρέψουμε το ποίημά της σε ζωγραφιά. Έπειτα είδαμε τον κ. Γλύπτη ο οποίος για να μας υποδείξει προς τα πού είναι οι άλλες τέχνες και να μας δώσει το κομμάτι του ποιήματος που αυτός είχε, μας ζήτησε να κάνουμε από ένα μικρό γλυπτό με πυλό, για να μπει στη συλλογή της Τεχνούπολης! Μετά, επισκεφτήκαμε την Κα Μουσική, η οποία και αυτή με τη σειρά της μας βοήθησε να μελοποιήσουμε το δικό της κομμάτι του ποιήματος! Αργότερα, πήγαμε στο κ. Χορό ο οποίος, αν και ήταν λίγο βιαστικός, μας ζήτησε να του υποδείξουμε ένα χορευτικό για το δικό του κομμάτι από το ποίημα! Τέλος περάσαμε από την Κα Κουκλοθέατρο, η οποία αφού μας ζήτησε να πούμε τη λέξη Λυκόπουλα ˙ χαρούμενα, λυπημένα, αστεία, φοβισμένα, μας έδωσε κι αυτή το δικό της κομμάτι του ποιήματος το οποίο έπρεπε να το σκηνοθετήσουμε, σαν να παίζουμε… τί άλλο? Θέατρο!!!
Αφού λοιπόν μαζέψαμε όλα τα κομμάτια του ποιήματος «ΑΝ» τα επιστρέψαμε στην κα. Ποίηση η οποία έγινε πολύ χαρούμενη που ξαναβρήκε το ποίημα που έψαχνε μανιωδώς να βρει. Κι έτσι χαρούμενη όπως ήταν έκανε ένα χαρούμενο μαγικό κι έδωσε πίσω την έμπνευση στον φίλο μας τον Πάνα…
Αν τις Καλές σου πράξεις, τις γύριζες ταινία...
Και ήσουν ο ηθοποιός με ομορφιά και χάρη...
Κι αν τη χαρά την σκόρπιζες παντού μέσα στους άλλους
Τότε Λυκόπουλο μπορείς να λέγεσαι παιδί μου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου